Blog 4, 2017

Wauw. In 2017 is er zoveel leuks gebeurd! Neem nu bijvoorbeeld deze website. Die heb ik gemaakt en gelanceerd in dit jaar. En natuurlijk tussendoor steeds verbeterd en aangevuld. Ook het kisses.to.k3 Instagram account heeft een aantal doelen bereikt. Zowel de 500 als de 1000 volgers zijn behaald in 2017. Maar belangrijker zijn misschien wel de toegenomen reacties en vrienden. Ik word er echt gelukkig van als iemand een berichtje naar mij stuurt waarin staat hoe leuk hij een edit vindt. Of bijvoorbeeld als ik zie dat er meer dan 100 keer een afbeelding op de site is gedownload.

Waar ik ook heel blij van wordt, zijn de momenten dat ik K3 in het echt kan zien. Dat is voor mij dit jaar vijf keer gebeurd. In januari had ik nooit verwacht K3 ooit ergens in mijn hele leven live te horen zingen. En al drie maanden later was het zover. Mijn eerste K3 show! Ik zat op de tribune, en kon zo over de zaal heen kijken naar het podium. Ik wilde per se de opkomst filmen. In dat filmpje hoor je mij aan mijn vriendin vragen; 'Dit is echt hè?'. Ik kon het niet geloven. Na een jaar enkel foto's en filmpjes hebben bekeken, stonden ze zo'n beetje recht voor mijn neus. De muziek knalde uit de boxen, en ik heb eerlijk gezegd kei-hard meegezongen zodat het geluid minder oorverdovend was. Voor het laatste liedje gingen we van de tribune af omdat ik heel graag mijn brief wilde geven. Hanne kwam als eerste langs, maar besloot om alleen high-fives te geven. Gelukkig kwam Klaasje daarna, en pakte mijn brief aan met een 'Dank je wel'. Omdat ik me toen niet meer hoefde te focussen op m'n brief heb ik van Marthe een aantal foto's van heel dichtbij genomen. Thuis kwam ik erachter dat voor de camera van mijn telefoon teveel lampen op het podium gericht stonden, waardoor op al mijn foto's alleen een grote witte vlek te zien was, en geen K3. Gelukkig was de camera van mijn vriendin beter.

De beste foto's van K3 die ik dit jaar heb genomen komen van de tweede keer dat ik K3 zag. Iemand op Instagram plaatste de data wanneer K3 in Plopsa Coo kwam, met daarbij dat ze niet kon gaan. Heel jammer voor haar, maar mij zette het aan het denken. Wij zouden namelijk op vakantie gaan naar België. Helaas voor mij in het Franstalige deel. Ik had gezeurd en gezeurd zodat ik eindelijk eens naar België kon gaan omdat K3 daar vaker optreed dan in Nederland en omdat ze daar ook merchandise hebben die je niet zo snel in Nederland vindt. Ik was teleurgesteld omdat ik dacht dat K3 in Wallonië niet zou komen. Totdat ik die data dus zag op Instagram. Plopsa Coo ligt namelijk wél in het Franse deel en onze camping was daar vlakbij. Toen ik ook nog kortingskaartjes tevoorschijn toverde, was mijn moeder om. Ik mocht naar K3. Het was heel warm, en de zon brandde fel toen we op een paar stoelen vooraan het podium zaten te wachten tot K3 kwam. Ik wilde heel graag vooraan, en niet achteraan, dus zaten we daar al twee uur van te voren. Ik heb in totaal zo'n 300 foto's gemaakt, met zeker 10 waarop een van de K3tjes recht in mijn lens kijkt. Ze traden die dag twee keer op. En de tweede keer besloot ik om rond te lopen, zingen, dansen af en toe, en van andere plekken foto's te maken. Ook daar zitten toch wel een paar prachtplaatjes tussen.

Wat ik persoonlijk ook een prachtplaatje vind, is de foto met K3 waar ik ook zelf op sta. Ik wilde heel graag naar de Meet & Greet in Apeldoorn. Maar ik ben nooit zelfstandig met het OV gegaan, dus met de trein zag ik niet zitten. Mijn moeder kon niet mee, en toen heb ik mijn vader heel lief aangekeken. En ja hoor, hij nam vrij! Die ochtend ben ik om half zeven opgestaan, want om zeven uur moesten we in de auto zitten. Het begon dan pas later, ik wilde niet de kans hebben dat het al zo druk was dat de 300 plaatsen al weg waren. Dat bleek uiteindelijk ook niet het geval te zijn. Toen we aankwamen waren we zelfs een van de eersten. Op mijn ticketje stond het nummer 23, dat zegt wel wat als er 300 ticketjes zijn! We waren dan misschien wel vroeg, het wilde niet zeggen dat we niet lang in de rij hoefden te staan. Na 2 uur wachten was ik aan de beurt. Eerlijk is eerlijk; ik moest moeite doen om mijn spanningstranen binnen te houden. Ik had mij voorgenomen om niet te zeggen dat ik het spannend vond, ik had mij voorgenomen om niet te zeggen na een eventuele knuffel met Hanne dat ze in het echt zachter voelt dan bij mijn poster. Maar toen nam de spanning het over en zei ik het allemaal toch. Gelukkig moest Hanne wel lachen. Twee camera-flitsen, drie knuffeltjes, een paar woorden en ik moest weer weg. Ik kreeg nog een handtekeningkaartje mee, en werd gedirigeerd opzij te gaan voor de volgende. Ik heb nog stickers gekocht en een PC spel van 'K3 en het Ijsprinsesje' en toen wist ik niet meer wat ik er nog te zoeken had, en besloot maar weer naar huis te gaan. Later bleek dat niet alleen mijn vader vanaf de zijkant foto's had gemaakt, maar ook een andere fan op Instagram toen ze even haar camera testte op scherpte. Ik vind het wel tof dat ik nu van datzelfde moment drie foto's heb uit verschillende hoeken.

Mijn meest mislukte K3 foto's van dit jaar heb ik genomen bij de allereerste voorpremière van de film 'K3 Love Cruise'. Ik had gelezen dat K3 daar ook aanwezig zou zijn, en dat het in Hilversum zou plaatsvinden. Ik zit dichtbij Hilversum op school en voor ik het wist had ik twee kaartjes besteld. Maar toen zat ik met een probleem. Wie moest met mij mee gaan? Het was kort dag, en de meeste mensen hadden al dingen gepland. Daarnaast was de tijd ongelooflijk onhandig, ik had geluk dat mijn school vroeg uit was. Vriendinnen konden niet mee, mijn moeder kon niet mee. Daar was dan mijn vader die best zin had in een dagje vrij en op die dag het wel leuk vond om met zijn dochter naar de film te gaan. Na school dus in de auto gestapt en naar Hilversum gereden. Daar gingen we de zaal in en de film kon beginnen. Op een gegeven moment was er een pauze in de film, en nadat iedereen was opgestaan om wat te drinken te halen, ging de film ineens weer door. Heel gek en een beetje irritant. Toen de film was afgelopen kwam K3 de zaal in. Gedoe met de microfoon die steeds uitviel. Ook irritant. De bioscoopzaal was vrij donker, mijn camera werkte niet mee, en ik zat vrij bovenin, dus mijn foto's zijn niet echt geweldig. We mochten vragen stellen en iedereen was opgewonden omdat er op de site had gestaan dat je met K3 op de foto kon gaan. Vervolgens werd er gezegd; 'Ga allemaal leuk zitten, want we gaan een groepsfoto maken! Er is helaas geen tijd om met iedereen apart op de foto te kunnen.' Als je dat vragenrondje had overgeslagen, was dat volgens mij best gelukt. Maar goed, een groepsfoto dus. Heel stom, want zo'n bioscoopzaal loopt schuin naar boven, dus iedereen bovenin zie je bijna niet terug op die foto. Waaronder ikzelf.

Gelukkig kreeg ik een tweede poging aangereikt. Een fan vroeg mij via Instagram of ik mee wilde gaan naar de voorpremière in Utrecht. Ze had op dat moment niemand anders, en wilde niet alleen. Twee dagen na die eerste keer zaten we dus weer in de bioscoop naar 'K3 Love Cruise' te kijken. Het had heel hard gesneeuwd en het zou door de gladheid bijna niet doorgaan, maar gelukkig wilde haar vader ons erheen rijden. Weer had op de site gestaan dat je met K3 op de foto kon, en weer was het niet zo. Ik dacht slim te zijn en tijdens het vragenrondje om een handtekening te vragen, zodat er dan alsnog een foto kon worden gemaakt. Maar nog voor Hanne, Klaasje of Marthe zelf antwoord kon geven, zei de 'presentator' dat daar geen tijd voor was en dat we natuurlijk niet wilden dat de film niet op tijd begon. Ik denk dat iedereen in de zaal liever een foto of handtekening had dan dat de film precies op tijd begon. Hanne maakte het wel een beetje goed door terug te zwaaien en me recht aan te kijken. Dat voelde heel speciaal. Net als de eerste keer was de zaal erg donker, maar omdat ik meer vooraan zat, zijn de foto's beter gelukt. Ook heb ik veel foto's gemaakt van de versiering. Daar had deze bioscoop veel meer moeite voor gedaan dan de eerste. En de film blijft natuurlijk geweldig.

De foto's kun je terugvinden op het Instagram account van kisses.to.k3, als je dat zou willen.

Als laatste wil ik mijn trouwe volgers en site bezoekers heel erg bedanken. Zonder jullie support zou kisses.to.k3 er niet zijn geweest. Dankzij jullie kijk ik enorm uit naar wat het nieuwe jaar gaat brengen.

Ik hoop dat ik volgend jaar meer edits zal plaatsen op Instagram, meer DIY's zal bedenken, uitwerken en toevoegen, meer quizjes, kleurplaten en polls op de site kan zetten en K3 misschien een aantal keer kan zien.

Heb jij ook iets speciaals mee gemaakt dit jaar? En heb je nog wensen voor het nieuwe jaar?